Herkesin ateşine bir bardak su dökmek vicdan görevidir.Tanık olunan olaylarda yaşam hikayeleri barınır birbirlerinden habersiz insanlarda ortak nokta çekilen acı.

 

Ömür yiyici düşünceleri sonlandırma gerçekleri kabullenmekle gerçekleşir.Bir söz veya basit davranış acının derecesini düşürür bu tür adımlar sorumluluk bilinciyle hayatlarımızda yer edinmelidir.

 

Bitmez denilen acılar sessizleşir kalp kırılışları yalnızlaşır yüreklerle yanan ateşe bir bardak su dökelim yapraklarla mevsimlerin değişimleri benzeri hayat devam ediyor.

 

 

Mehmet ACEMOGLU