İnsanoğlu;hep uğultu ve yalnızlıkla geçirir ömrünü.Her şeye alışıyoruz,alışmak zorundayız.Onca güzellikler varken karanlıkta bırakamayız. Bir söz yetiyor düğümlere. Çözülmesi içinde bir hareket yetiyor,adım atan var mı? Bütünleşmeden çözülüyoruz.Asıl olan düşünmekti.Kuşanıp tekligi sığınak görüyoruz.İyi düşünceler hangi tarafın karanlığında kaldı.Bir türlü dönmüyor İnsanoğlu; yaşanan zorluklara yardım etmemek için ısrarla direnir,kapatır pencereleri. Açık olanıda söylemez,adres tarifini bile gereksinim görmez. Basit ama anlamlı bir söz vardı,edebi açıdan da değer arz eden.Tekligi değil bütünlüğü düşün.Her şey yazıda okunduğu gibi olmuyor.Yeni düşler le yarınlar yakalanmalı.Güç, insanın kendisi olmalı. Mehmet ACEMOĞLU